Οι Stocus του... Focus

Διάβασα σε ένα ωραίο μπλόγκ, το "Είμαστε και Εμείς εδώ", τη μετάφραση του... γνωστού άρθρου που δημοσιεύτηκε στο γερμανικό "Focus" (δεν ξέρω αν είναι ολόκληρη ή μέρος της), και θα προσπαθήσω να πω δυο πράγματα με όσο πιο λίγα λόγια γίνεται (αν και το θέμα μπορεί να αναλυθεί πολύ πολύ διεξοδικά), για να μην κουράσω.
Η πρώτη και κύρια παρατήρησή μου είναι πως η τακτική του αρθρογράφου δεν ξεφεύγει από την... πεπατημένη!
Η οποία δεν είναι καθόλου (πόσο μάλλον κατ`...αποκλειστικότητα!) γερμανική!
Είναι μια... διεθνής πρακτική, που περιέχει από φτηνού είδους κριτική, του στυλ πχ: "πως οδηγάνε, πώς τρώνε, πως γλεντάνε, τι πίνουνε οι Ελληνες" και άλλα τέτοια ψωροκουτσομπολίστικου επιπέδου, φθάνοντας να ανακατεύει την αρχαιότητα, τη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Ελληνας, το... αλφάβητό του, και ό,τι άλλο μπορούν να ανακατέψουν σε μια... καλή ευκαιρία που τους δίνεται!
Αν είναι μόνο αυτό που διάβασα, ή αν είναι όλο το άρθρο στο ίδιο στυλ, είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση της Ελλάδας δεν είναι το θέμα τους, αλλά μόνο η... αφορμή για να γράψουν αυτά που ήθελαν!!

Οποιος κάνει τον κόπο να ανατρέξει σε πιο παλιές ίδιου... "κύρους" προσεγγίσεις που προέρχονται από άλλα έντυπα, άλλων χωρών, θα διαπιστώσει αμέσως τις ομοιότητες!
Οπότε είναι σίγουρο πως αν..."τσιμπήσαμε" και νευριάσαμε είναι ακριβώς αυτό που ήθελαν να πετύχουν! Κακώς κατά την γνώμη μου ασχολήθηκαν τόσο ¨θυμωμένα" τα ΜΜΕ μας με το θέμα αυτό. Επρεπε αναλύοντάς το, να το παρουσιάσουν όπως ακριβώς είχε: Ως ένα χαμηλού επιπέδου, και φτηνιάρικο δημοσίευμα.

Και αν ο τάδε του γερμανικού υπουργείου εξωτερικών λέει να μην συγχέουμε αυτό που γίνεται τώρα με τις πολεμικές αποζημιώσεις, δεν ξέρω τι απάντηση μπορεί να μας δώσει το "focus" για το τί σχέση έχουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα, και γενικά τα οικονομικά θέματα του κράτους με την συμπεριφορά του... Έλληνα πολίτη!!
Με την ευκαιρία να πω ( μια που κάνουν λόγο για την... συμπεριφορά του Έλληνα) ότι, επειδή έχω γνωρίσει εκατοντάδες Ευρωπαίους έχοντας και πολλούς φίλους, ξέρω πολλούς Γερμανούς αλλά και άλλους, που έχοντας γίνει μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας οδηγούν πχ, πολύ... χειρότερα και από τους Ελληνες!!! Επειδή δε έχω και γνωστούς Ελληνες στο εξωτερικό ξέρω πολύ καλά πως οδηγούν όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι των χωρών αυτών!! Αρα άλλο είναι το πρόβλημα και οι κατά τα άλλα... οξυδερκείς αρθρογράφοι ανά την Ευρώπη δεν το βλέπουν!!!

Αυτά τα όσο πιο σύντομα μπορούσα, καταλήγοντας πως πρέπει πριν νευριάσουμε και το κάνουμε πρώτο θέμα, να κάνουμε μια κριτική ανάλυση, να εκθέσουμε τις..προθέσεις του, ακόμα και να το ειρωνευτούμε, και με κάποιο τρόπο τέλοσπάντων να πάρει την απάντηση που θα "τσούζει" και που του αξίζει...
Χωρίς να μασάμε από "εγκυρότητες FOCUS" και τρίχες...
Γιατί, φιλαράκια του "focus", και η κριτική ανάλυση σε αυτόν τον τόπο πρωτοεμφανίσθηκε!!

Εκτός αν το αναφέρετε κι αυτό στο... άρθρο σας και δεν το πρόσεξα..!

Περί... "πιστεύω"

Είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένο στις μέρες μας αυτό που λέμε διγλωσία. Δηλαδή άλλα να λεμε "on the record", και άλλα "off the record"! Λλλιώς να σκεφτόμαστε μέσα μας και άλλα να βγάζουμε προς τα έξω...
Και δεν εννοώ βέβαια απλές αντιφάσεις, που μπορεί από σύγχιση να πέσει κάποιος ή από κεκτημένη ταχύτητα ή εν βρασμώ. Ούτε για κάποια πτυχή του εαυτού μας που μπορεί να μην θέλουμε να φανερώσουμε. Μιλάω για την προγραμματισμένη διγλωσία! Την συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν πιστεύει σχεδόν ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που λέει και βγάζει πρας τα έξω.

Είναι λοιπόν τόσο συνηθισμένο αυτό στους καιρούς μας, που σχεδόν δεν πιστεύει ο ένας τον... άλλον γι αυτά που λέει ανοιχτά!! Ολοι ψάχνουν να βρουν τις... κρυφές αιτίες και επιδιώξεις σε αυτά που λέει ο άλλος! Μάταια κάποιος προσπαθεί να... πείσει ότι αυτά που λέει τα πιστεύει και πως τα ίδια θα έλεγε και θα πίστευε και κατ` ιδίαν... Δεν γίνεται πιστευτός αφού στις μέρες μας η διγλωσία και η έλλειψη ευθύτητας είναι ο κανόνας!! Η "αγνή ψυχή" που υπήρχε σε μεγαλύτερο βαθμό στο παρελθόν, είναι δυσεύρετη...

Και φαίνεται "αφύσικο" στην εποχή μας να λέει κάποιος ανοιχτά αυτό που πιστεύει! Και αν το ισχυρισθείς θα σε πουν η τρελλάρα ή θα σε συκοφαντήσουν για το λάκκο της... φάβας!!

Και όμως υπάρχουν. Κάποιοι που ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ αυτό που λένε και κάνουν ό,τι μπορούν για να είναι συνεπείς με αυτά που πιστεύουν. Και αν δεν μπορούν να εφαρμόσουν ΟΛΑ όσα πιστεύουν (λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών πχ), τουλάχιστον να ΜΗΝ κάνουν σε άλλον αυτά που ΣΙΧΑΙΝΟΝΤΑΙ όταν τους τα κάνουν οι άλλοι.

Οσο και αν φαίνεται "περίεργο" στους κρυψίνοες και πλαγιοσυμπεριφερόμενους... υπάρχουν ακόμα τέτοιοι.
Ευτυχώς...

Υ.γ.: Με την ευκαιρία θα ήθελα να στείλω τα χαιρετίσματά μου σε κάτι... "πουλάκια" που φάνηκαν με "ανώνυμα" ειρωνικά σχολιάκια ( εμ τι; επώνυμα;), να τους πω πως οι ενδείξεις για την προέλευση τους είναι σαφείς, και να τους πληροφορήσω βέβαια πως με ιδιαίτερη ΧΑΡΑ (!!!) και Ικανοποίηση θα ΔΙΑΓΡΑΦΩ τα σχόλιά τους!!!

OI Γερμανοί... ξανάρχονται ??

Βρε βρε τα φιλαράκια τους Γερμανούς!!! Που θέλουν και τα λεφτουδάκια τους πίσω!!!
Ελα βρε καημενούλια! Σα δεν ντρέπεται η... παλιοαφροδίτη να σας βγάζει... δάκτυλον!!!
Καλά!! Είπαμε! Πήρανε κάμποσοι από μας φραγκάκια, κονομήσανε, βάλανε και στην μπάντα από τα ευρωκονδύλια, και γενικά κάποιοι κάπως φάγανε! Οπως έλεγε και ο γλύπτης του αγάλματος του Λογοθετίδη στο "Ένας ηρως με παντούφλες": "Φάγανε, φάγανε, φάγανε"!!
Αλλά μην το παρατραβάτε το θέμα!! Από αυτόν τον ¨κόκκορα" που λέγεται Ευρώπη και τον... ξεπουπουλιάσατε στον β` παγκόσμιο πόλεμο σε ποιους έχετε δώσει τα "λεφτά τους πίσω" ???
Οχι έτσι ρωτάω!!!

Και όχι μόνο τα λεφτά τους. Αλλά τα εκατομμύρια των ζωών που για πλάκα σπαταλήσατε, με ποιόν τρόπο άραγε μπορείτε να δώσετε κάτι πίσω???

Γι αυτό σκάστε και... δουλεύετε!!!

Εκτός αν θέλετε να μιλήσουμε για... πολεμικές αποζημιώσεις!!!

Και με μας και με άλλα κράτη από ό,τι ακούω!!!

Aufwiedersehen!!

Του χότζα ο...γάϊδαρος!

Κάποτε, λέει, ο χότζας γυρνούσε από το κτήμα του σέρνοντας το γάϊδαρό του, και πάνω στον γάϊδαρο καθόταν το μικρό του παιδί.
Συνάντησαν κάποια στιγμή μια ηλικιωμένη γυναίκα και, αφού χαιρετιούνται, λέει αυτή στον χότζα:
-Καλά, έχεις το μικρό πάνω στον γάϊδαρο και εσύ, γέρος άνθρωπος, περπατάς;

Αφού έφυγε αυτή το ξανασκέφτεται ο χότζας και, τι να κάνει, ανεβαίνει αυτός στον γάϊδαρο και ο μικρός περπατούσε και τον έσερνε. Παρακάτω βλέπουν έναν άλλο. Αφού χαιρετιούνται του λέει του χότζα:
-Καλά δεν ντρέπεσαι να έχεις μικρό παιδί να περπατά και συ να κάθεσαι πάνω στον γάϊδαρο;

Τι να κάνει ο χότζας, κατεβαίνει και αυτός και περπατούσαν με το γιό του και ξωπίσω τους ο γάϊδαρος. Ωσπου συναντούν και τρίτον στο δρόμο τους. Και τους λέει:

-Στάλα μυαλό μωρέ δεν έχετε μου φαίνεται! περπατάτε και οι δυό σαν τους χαζούς και έχετε τον γάϊδαρο να κάνει περίπατο χωρίς να κάθεται κάποιος πάνω του;

Τρελάθηκαν ο χότζας και ο μικρός!!!

Οπως ακριβώς τρελαίνεται ο καθένας μόλις ανακαλύπτει πως ο κόσμος πάντα κάτι θα βρει να πει και να κριτικάρει όσο κι αν προσπαθεί κάποιος για το σωστότερο!

Και σίγουρα, ο καθένας που το διαβάσει, μπορεί να το... προσαρμόσει άνετα στις δικές του περιπτώσεις και να διαπιστώσει μόνος του τις αλήθειες του.

Θα μου πεις τώρα: -Ρε φίλε αμα σου λέει άλλα ο ένας, άλλα ο άλλος και καθένας και μια γνώμη, ε λες "παράξενος είναι ο κόσμος" και φυλάγεσαι. Εμ άμα αυτές τις παραξενιές στις λέει το ίδιο άτομο; Και πότε το γλυκό του ξυνίζει, και το πικρό του γλυκίζει, και δεν φχαριστιέται με τίποτα; Τότε τι κάνεις;

Εε τότε εμπίπτει σε άλλη παροιμία! Αυτή που λέει:
"Της κακιάς και της κοντής... απαυτής και οι τρίχες της, της... φταίνε "!!
Ε, είπαμε δεν το λέω εγώ! Η παροιμία!

Κι αφού το λέει η παροιμία πρέπει να παίρνουμε τα μέτρα μας..!

Ανθρωποι μικροί και...Λίγοι

Μες στα σεργιάνια μας, και στις διαδρομές της ζωής μας, συναντάμε κάθε λογής ανθρώπους. Κάθε λογής συμπεριφορές, κάθε λογής παραξενιές και παράξενα. Και πάντα, οι πιο πολλοί, προσπαθούμε, πότε να κάνουμε ένα βήμα πίσω, πότε να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, και τέλοσπάντων να πορευτούμε σεβόμενοι ή και ανεχόμενοι πολλές φορές την...λόξα του καθένα, αλλά και οι άλλοι να προσπαθούν να καταλάβουν τις λόξες τις δικές μας. Και να πορευόμαστε έτσι με συμβιβασμούς και αλληλοκατανόηση.

Βλέπεις όμως κάποιοι δεν βάζουν φρένο πουθενά. Αυτοί που (για ποιο λόγο;), δεν ησυχάζουν άμα δεν προκαλέσουν. Αυτοί που πιστεύουν πως πρέπει όλοι να κρίνουν με τα δικά τους μέτρα. Αυτοί που θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να αφήνουν υπονοούμενα, αντί να σου πουν: "το και το".
Αυτοί που θεωρούν την ανεκτικότητά σου ως δειλία. Αυτοί που νομίζουν πως επειδή από ευγένεια δεν δίνεις σημασία στα "πλάγιά" τους και τις "μπηχτές" τους, δεν τα αντιλαμβάνεσαι κιόλας. Αυτοί που προκειμένου να κάνουν το κομμάτι τους και να το παίξουν κάπως, δεν διστάζουν να προσβάλλουν και να εκθέτουν συνανθρώπους τους...
Αυτοί που ύσερα από άθλιες συμπεριφορές, το να ζητήσουν συγγνώμη τους φαντάζει σαν ήττα...
Αυτοί, που την ευγένεια την συνδέουν με το "γλείψιμο" απλά γιατί δεν μπορούν να είναι ευγενικοί.
Αυτοί που την προσβλητικότητα και την πλάγια ειρωνία τους τα βαφτίζουν "ευθύτητα" ενώ ποτέ δεν έχουν τα κότσια να είναι πραγματικά ευθείς...

Και αφού καταπιείς πολλά χωρίς να ανταποδώσεις στις μπηχτές και τα υπονοούμενα.
Χωρίς να ανταποδίδεις στα ειρωνικά, και τα πλάγια, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνεις.
Και αφού κάποια στιγμή δεν μπορείς να τα κρατήσεις άλλο μέσα σου και με πλήρη συναίσθηση και ευθύτητα, και με τρόπο που ταιριάζει σε ανδρική συμπεριφορά, βγεις και πεις τα πράγματα με το όνομά τους και κατάμουτρα, τότε?

Τότε ΑΥΤΟΙ, οι ίδιοι πάλι, αφού αρχικά "κρυφτούν" ντροπιασμένοι, μετά θα ψάξουν να βρούν όσες κρυφές και φανερές "συμαχίες" έχουν και μέσα σε έναν ελεεινό "χορό" κομπλεξισμού και διαστρέβλωσης και χρησιμοποιώντας όσα "εξουσιαστικά" εργαλεία μπορούν να βρουν (νομίζοντας ότι έχουν κάποια εξουσία!!) θα προσπαθήσουν να σε βγάλουν και...φταίχτη!!!

Είναι αυτοί που για μένα είναι οι άνθρωποι οι Μικροί και Λίγοι...
Οχι βέβαια! Εγώ δεν θα αφήσω υπονοούμενα ούτε θα "δείξω" με πλάγιο τρόπο σε μια κατεύθυνση για το ποιοί είναι...
Τους τα είπα κατάμουτρα και χύμα στους ίδιους. Και βέβαια τους συνέφερε να με κατηγορήσουν πως το έκαμα για να κάνω...εντύπωση!! Γιατί άλλο δεν είχαν να πούνε!

Αλλά αυτούς πιο πολύ τους αναφέρω εδώ γιατί είμαι σίγουρος πως σίγουρα θα ταιριάζουν και με δικές σας περιπτώσεις... Θα σας έχουν τύχει και εσάς...

Δεν μπορεί...

Περί...σφίξεως Οικονομικής...


Και έξαφνα, να ουμ, όλως τυχαίως πίπτει εις την αντίληψίν μου η, (όλως… τυχαία και μία εκ των… τυχουσών) οικονομική κρίσις. Και αίφνης, το λεπόν, αρχίνησαν τα σούρτα φέρτα και τα πέρα δώθε, και τα δούναι και λαβείν (ή μόνον «δούναι;»), μετά διεθνών οικονομικών κολοσσών, και περί της αξιοπιστίας της χώρας, και περί της δανειοληπτικής της ικανότητος, και την λήψιν προσθέτων φορολογικών μέτρων, και το ένα, και το άλλο, και ξέρω γω να ουμ, πως τα λεν τα ποιηματάκια οι γνωρίζοντες τα της οικονομικής τέχνης. Ναι. Αυτοί είναι οι αρμόδιοι δια πάσαν απάντησιν, και πάσαν απορίαν, να μη είπωμεν και δια πάσαν νόσον. Διότι, κύριε, πώς; Πώς, λέγω να ουμ, δύνασαι εσύ να γνωρίζεις τι εστί ισοτιμία, σπρένδ, κ.ο.κ; Μέχρι να την ψιλιαστείς τη δουλειά αδρεφάκι μου και να πονηρέψεις, σου τραβάει μίαν ωραίαν φούσκαν το χρηματοπιστωτικόν σύστημα, λόγου χάριν, σου ξηγιέται και μίαν φίνα δήλωσιν ο «χ» εκπρόσωπος του τάδε «οίκου» (οικονομικού ντε, που είδες εισαγωγικά και πονηρεύτηκες…) και γίνεται του παπατζή να ούμ. Ξέρεις: «εδώ ο παππάς, εκεί ο παππάς που μετέβη ο ιερεύς;» που έλεγε και ο αξέχαστος Φέρμας! Με λίγα λόγια το… «σιδηρούν κιγκλίδωμα της, επί χρήμασι, εκδιδομένης γυναικός» που δεν ενθυμούμαι ποίος το πρωτοέριψεν το ρητόν (και να με συμπαθάει) και το οποίον εις την ιωνικήν ερμηνεύεται ως: «της π…ας το κάγκελον»…

Δια τούτο, να ουμ, σου επαναλαμβάνω ότι εσύ δεν το κατέχεις το σταυρόλεξον και το καλύτερον που έχεις να κάμης είναι να κάθησαι επί των ωών σου, και να μην εμπλέκεσαι εις θέματα, εκ των οποίων κινδυνεύεις να τυλιχθείς εις μίαν κόλλαν χάρτου. Τώρα, βέβαια, εσύ μού λέγεις, και δικαίως, ότι απαιτείς την εξήγησιν καθημερινών οικονομικών προβλημάτων που σε απασχολούν! Ορθώς κύριε! Αλλά, ως είπομεν ανωτέρω, υπάρχουν οι ειδικοί που θα σου απαντήσουν. Θέσε λ.χ. τοερώτημα: « Διατί ρε μάγκα να ουμ, αρκούσαν δραχμαί τριακόσιαι, το πολύν τετρακόσιαι δια τον καφέ, από ογδοήκοντα εως εκατόν τεσαράκοντα δια την βενζίνην, από διακόσιαι έως διακοσίας πεντήκοντα δι έν λίτρον γάλακτος, ενώ είχον μισθόν διακοσίας έως διακοσίας πεντήκοντα χιλιάδας δραχμάς επί εποχήν δραχμών; Και διατί τώρα που απλώς μετεφράσθη ο μισθός των δραχμών εις ευρά (ήτοι: 600 700, ή 800, δηλ. ίσος ποσοτικώς) αν… μεταφρασθούν οι τρέχουσες τιμές των ανωτέρω αγαθών εις δραχμάς θα είναι, χίλιαι, τετρακόσιαι, και πεντακόσιαι αντιστοίχως;»…

Και μην ισχυρισθείς να ουμ ότι αυτό το ρωτάς τα τελευταία οκτώ…έτη και (έτι) δεν τυγχάνει απαντήσεως διότι απλώς θα σου τονίσω πως…ψεύδεσαι! Ασυστόλως, να ουμ…