Δεν πειράζει που δεν μπορούμε πια, να ξέρουμε τί είναι αυτό που τρώμε...
Δεν πειράζει που ο τρόπος ζωής, δεν μας αφήνει περιθώρια για να συμβάλλουμε λίγο και εμείς οι ίδιοι στην διατροφή μας παράγοντας κάποια, έστω λίγα, προϊόντα...
Δεν πειράζει που από το πρωί που θα ξεκινήσει η μέρα, μέχρι την στιγμή που θα κοιμηθούμε, σχεδόν όλα, από αυτά που θα φάμε και θα πιούμε ,περιέχουν συντηρητικά, ή έχουν κατάλοιπα από χημικά...
Δεν πειράζει που έχουμε χάσει πλέον την επαφή, σε σχέση με το πώς πρέπει να είναι ένα αγαθό που θα φάμε ή θα πιούμε από γευστικής, εμφανισιακής, θρεπτικής πλευράς, σε βαθμό ώστε τα κριτήριά μας να είναι για...γέλια, και όποιος θέλει να μπορεί να μας κοροϊδέψει...
Δεν πειράζει καν που το γευστικό μας κριτήριο, έχει αλλοιωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε μπορούμε να φάμε με...τεράστια ευχαρίστηση μια τομάτα, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά (γευστικά και οσφρητικά) της άγουρης, επειδή απλώς έχει...κόκκινο χρώμα..!
Και ύστερα από τόσα (και πολλά άλλα) "δεν πειράζει", μάλλον η βλάβη, που έχει υποστεί ο εγκέφαλός μας, είναι...ανήκεστος, ώστε να λέμε "δεν πειράζει" ακόμα και στο ενδεχόμενο παρασκευής και κυκλοφορίας στην αγορά, τεχνητού...κρέατος (αν πρόκειται για αληθινή επιδίωξη κι όχι απλά για φήμες η για παρατραβηγμένο σενάριο)!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά να υπάρχει και επιχειρηματολογία υπέρ του, όπως π.χ. "θα μπορεί να έχει πρόσβαση στο κρέας και ο πολύ φτωχός" !!!!! Περιττό να...αντεπιχειρηματολογήσει κάποιος απέναντι σε τέτοιες θέσεις..!
Μόνο να...θαυμάσει: Τις προφάσεις κάποιων εμείς τις μετατρέπουμε σε...επιχειρήματα για να τους στηρίξουμε..!
Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία πως η βλάβη είναι...ανήκεστος.!
Οπότε δεν πειράζει...
