Blogging...

Να `μαστε πάλι! Blogging λοιπόν που λέγαμε... Και συνεχίζουμε.

Την έχουμε, λοιπόν, που την έχουμε την λόξα... Γιατί δεν μπορεί,
ένα κάτιτίς το έχουμε. Ααα όλα κι όλα. Ενα πάθημα, μια βλάβη, μια ανωμαλία την έχουμε, δεν γίνεται... Και τέλος πάντων, ό,τι και να μου λέτε εσείς, το να είμαστε εντελώς καλά, εγώ προσωπικά...το αποκλείω..!

Κι αφού η λόξα υπάρχει, το πήρανε χαμπάρι και μας φτιάξανε τo δωρεάν blogging! Έτσι, για να...ξεθυμαίνουμε! Τώρα, θα μου πεις, "γι` αυτό το έφτιαξαν??". Και τί μας νοιάζει εμάς?? Αφού το φτιάξανε, ας ξεθυμαίνουμε! Και πάλι θα μου πείτε πως τελευταία "σέρνονται" τα blogs σαν βόες που κατάπιαν...βόδι κι είν` έτοιμοι να ναρκωθούν... Σωστό κι αυτό. Και εμένα πολλές φορές μου φεύγουν τα σαγόνια από το χασμουρητό, περιμένοντας να φορτώσει και να αλλάξει σελίδα! Μέχρι που ξεχνώ και τί ήθελα να...γράψω. Και το αφήνω για την επόμενη. Αλλά ελπίζουμε πως θα συνέλθουμε κάποια στιγμή. Ετσι ακούγεται στην πιάτσα... Από την άλλη, πάλι, είναι και το άλλο: Είναι δωρεάν. Μην μας διαφεύγει! Οπότε συμβιβαζόμαστε. Διότι άμα παρα...χοντρύνει η λόξα, τα "σκάμε" κιόλας τα φράγκα, κι ερχόμαστε στα ίσα μας... Αμ έτσι είναι!

Αφού λοιπόν όλα τα παραπάνω είναι δεδομένα, δεν έχουμε τίποτα άλλο από το να "blogάρουμε" (που είναι και τίτλος φιλικού ιστολογίου). Πραγματικά για κάθε γούστο και δραστηριότητα, για κάθε έκφραση και προβληματισμό, κάθε αναζήτηση και ενδιαφέρον, ή κάθε "φάση" και κατάσταση, και για ό,τι μπορεί να φαντασθεί ο νους, φτιάχνεται κι από ένα blog... Ο δικός σου χώρος. Εστω και μόνο η αίσθηση του δικού σου χώρου. Αλλο πράγμα.
Καμμία σχέση με τους άλλους διαδικτυακούς χώρους έκφρασης. Και γιατί παρακαλώ να γεμίζεις του καθενός τον χώρο με περιεχόμενο, (ειδικά όταν πρόκειται για πνευματικό, καλλιτεχνικό, τεχνικό ή ό,τιδήποτε άλλο έργο) και να έχεις από πάνω κι υποχρέωση για την..."φιλοξενία" λέει (στην καλύτερη περίπτωση γιατί στην χειρότερη άσε...).
Ωραίοι είναι κι αυτοί οι χώροι. Για ένα "γεια", μια καλησπέρα, μια πληροφορία μια ανταλλαγή άποψης και "χαίρεται, τι κάνετε, χαιρετισμούς στην οικογένεια και...καληνύχτα σας".

Για όλα τ`άλλα τα "μεγάλα" ή και "μικρά" μα δικά σας, αν θέλετε ντε και καλά να τα ξετρυπώσετε από το τετράδιό σας ή το μπλοκ σας...

τότε μόνο στο blog σας...

Blogging...

Αν και μάλλον τον τελευταίο καιρό δεν δικαιούμαι..."δια να ομιλώ" περί blogging, καθότι κάνω ανάρτηση όποτε το θυμηθώ, δηλ. όταν περισσεύει χρόνος (αλλά για πολύ...περίσσεμα μιλάμε!!!), ένεκα που η ζήση και αι υποχρεώσεις να ούμ`, μας τρέχουν ολούθε γύρω και τρέχωμεν σαν παλαβοί! Και όχι μόνο τρέχουμε αλλά δεν...φτάνουμε κιόλας!!
Τέλοσπάντων όμως, χούι είναι αυτό ( το βλόγκινκ ντε...) και επειδή, ως γνωστόν, το χούι δεν κόβεται γιατί άμα κοβόταν, θα έκοβε κι η απαυτή το απαυτό, και αφού η απαυτή το απαυτό δεν γίνεται να το κόψει (χούι γαρ...), ούτω και ημείς το λεπόν, δεν γίνεται να το κόψουμε (το blogging...).

Το παρατάμε με τις τρεχάλες και με τα λοιπά, αλλά δεν το ξεχνάμε. Με την πρώτη ευκαιρία, εκεί στριφογυρίζουμε σαν την...απαυτή! Και δεν έχουμε καθόλου άδικο! Και πέρα από όλους τους άλλους λόγους, για τους οποίους φτιάχνει κάποιος ένα blog και γράφει, θα πούμε ακόμα έναν που άλλοι τον έχουν κατά νου κι άλλοι όχι. Κι όσοι δεν τον έχουν κατά νου, θα τον εκτιμήσουν ανάλογα...
Αλλά, να, αυτά που λέγαμε περί χρόνου. Δεν προλαβαίνω να σας τον πω τώρα...Δεν πειράζει.

Να χω να γράφω και στην επόμενη ανάρτηση...