Eν Κρανίω Τρικυμία...

Με επιτηδευμένη ανεπιτήδευση, επιλεκτική ευγένεια (ή...αγένεια!),
τεχνητή ευαισθησία, επίδειξη "απλότητας" (που εύκολα καταλαβαίνεις πως πρόκειται απλά για κατασκευασμένη), υπόγειους συσχετισμούς, μοντέρνα δαιμονοποίηση, επιλεκτική ειρωνία, υποκριτική "ανεκτικότητα" που θα μετατραπεί σε πλαγιόλογη επίθεση μόλις εντοπίσουν τον στόχο (την αντίθετη άποψη),θα φανούν κάποιοι, κάπως, κάποτε, ίσως, στο δρόμο μας, και θα πιστεύουν πως "πρεσβεύουν" κάτι "νέο", "πρωτοπόρο" "διαφορετικό" κλπ...

Και το θέμα είναι πως θα προσπαθήσουν να πείσουν και εμάς να το πιστέψουμε...
Μα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει καλύτερη άμυνα, καλύτερο όπλο από τονίδιο μας τον εαυτό...

Την παρουσίαση του πραγματικού μας εαυτού...
Που λέει ευθέως πως του αρέσει να ξοδέψει 15 λεπτά για να "στολιστεί" (πχ) παρά 45 για να γίνει..."ατημέλητος"...

Που ομολογεί πως του αρέσει πχ η καλή κριτική και, ίσως, ένα "μπράβο" για την δουλειά του (αν το αξίζει), παρά να λέει πως δεν δίνει δεκάρα, μόνο και μόνο για να μην αναγκαστεί ο εγωισμός του να ανταποδώσει...

Που κάνει αυτό που θέλει να κάνει, χωρίς να βγάζει ντουντούκα...
Και όχι που δηλώνει επιδεικτικά πράγματα που δεν έχει σκοπό να κάμη...

Που παραδέχεται πως του αρέσει να μιλάει εύστοχα και με ακρίβεια,
από το να προσπαθεί να εντυπωσιάσει με άναρθρες κραυγές...

Που γουστάρει να είναι απλός άνθρωπος, παρά να μετατρέπεται σε υπάνθρωπο
για να δείξει...υπεράνθρωπος..!

Που δεν καταλήγει στο τί θα του αρέσει...διαλέγοντας ανάμεσα σε "προϊόντα" με εττικέτες περιγραφής: "παρωχημένο" "οπισθοδρομικό" ή "πρωτοποριακό"...

Και έτσι μένει ο κάθε τέτοιος στην τρικυμία του...


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου