Περί...ορέξεως.

Είναι ωραίο πράγμα να βλέπεις το φυτό που έβαλες στο χώμα, σιγά-σιγά να δυναμώνει, και να μεγαλώνει.
Να το βλέπεις μετά να ανθίζει, και να δένει καρπό. Η αναμονή από τον άγουρο καρπό προς την ωρίμανση, έχει την δική της χάρη, και είναι "γλυκιά".

Και όταν πια έρθει η ώρα να κόψεις και να γευτείς τον καρπό, εκτός από την ασύγκριτη γεύση του, έρχεται ταυτόχρονα και η δικαίωση του κόπου σου. Γιατί όλον αυτόν τον καιρό έκανες όλες εκείνες τις φροντίδες που έπρεπε, για να είναι τα φυτά σου υγιή και δυνατά, αλλά και με αγνό τρόπο μεγαλωμένα.

Και η ικανοποίηση είναι βέβαια μεγάλη, όπως και η απόλαυση να τρως από την παραγωγή σου.Αυτά για να μην νομίζει κανείς (που δεν ασχολείται) πως όλα γίνονται για το...στομάχι!!Δεν μιλάμε για ποσότητα (χωρίς να σημαίνει πως δεν είναι ευπρόσδεκτη)αλλά για ποιότητα...

Για χαρά της δημιουργίας. Για την αίσθηση του αγνού και υγιούς που δίνεις στον οργανισμό σου, και στους δικούς σου. Γιατί το τι...φαρμάκι πέφτει μέσα σε αυτά που καταναλώνουμε όλοι κάθε μέρα, είναι απίστευτο! Πέρα από το γεγονός πως ακόμα και τα "επιτρεπτά" όρια παρουσίας καταλοίπων χημικών φυτοφαρμάκων στα προϊόντα της εντατικής γεωργίας, δεν μου δίνουν καμιά απολύτως εμπιστοσύνη για μη επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, ακόμα και αυτά τα όρια τις περισσότερες φορές παραβιάζονται. Από το επιτρεπόμενο χρονικό διάστημα μεταξύ ραντίσματος και συγκομιδής, μέχρι την μη τήρηση των οδηγιών χρήσης των σκευασμάτων (πχ αυξημένες δόσεις, συχνότερα ραντίσματα από ό,τι αναγράφεται στην συσκευασία κλπ)!

Για να μην πιάσουμε τα χημικά λιπάσματα! Μερικοί ρίχνουν τόση ποσότητα, που θα έλεγε κανείς πως τα φύτεψαν στο χωράφι μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν άλλο..χώρο! Αν μπορούσαν θα έφταχναν μια...στάνη και θα τα...τάιζαν λίπασμα!! Διότι επιδιώκουν και μεγάλο μέγεθος καρπού, και γρήγορη συγκομιδή.

Μα το φυτό μόνο αν "βοσκήσει" το έδαφος με την ησυχία του και με τον χρόνο του, θα μπορέσει να πάρει τα συστατικά που θα του δώσουν γεύση, άρωμα και θα είναι αγνό και ασφαλές. Από το έδαφος λοιπόν, (που μπορεί βέβαια να εμπλουτιστεί με πιο φυσικούς τρόπους), πρέπει να τα πάρει αυτά τα στοιχεία και όχι με απ` ευθείας "τάισμα" λιπάσματος...

Οταν λοιπόν βάζεις στο στόμα σου, και γεύεσαι την δική σου αγνή τομάτα
πχ, και σκέφτεσαι όλα τα παραπάνω η απόλαυση (και η ικανοποίηση) είναι ακόμα πιο μεγάλη...


E, τώρα, μπορεί να μην σας "κάθονται" καλά τα κηπουρικά με υπόκρουση...Scorpions και Deep purple, αλλά είπαμε:
1. Περί ορέξεως...κολοκυθόπιτα!
2. Ολα τα καλά κι αγαπημένα...χωράνε μαζί!!


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου