Αξέχαστος...

Είχες το όνομα του Χριστού. Το όνομα της μητέρας σου ίδιο μ`αυτό της Παναγίας.
Η γιορτή σου στα γενεθλια του Χριστού. Εφυγες λίγο μετά την Ανάστασή του. Χωρίς επιστροφή.
Μια μέρα γαλήνια, ανοιξιάτικη.
Τώρα είσαι και κινείσαι ανάμεσα στα αστρικά σμήνη και τους Γαλαξίες, του Σύμπαντος που τόσο αγαπούσες, σίγουρα προσπαθώντας να λύσεις κάποιες αστρονομικές εξισώσεις που από παλιά σε "παίδευαν"...
Ισως και να έχεις δει από κοντά τι, επιτέλους, περιέχει μια μαύρη τρύπα που με τόσο επίμονο τρόπο γύρευες να μάθεις...
Μοιάσαμε σ`αυτή τη..."λόξα"...

Αλλά είναι και κάτι ακόμα που με "τρώει": Η ημέρα εκείνη που το άλλο το αδέρφι ερχόταν να σε δει μετά από χρόνια και για λίγες ώρες δεν σε πρόλαβε ηταν 29 Απριλίου.
Φεύγοντας για σένα, ξέχασε στο τραπέζι της κουζίνας ένα λαχείο: Εγραφε: Ημερομηνία κλήρωσης: 29 Απριλίου...

Μια μέρα γαλήνια, ανοιξιάτικη...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου