Πάμε κι έρχεται...


Εχουμε ποτέ καθίσει να σκεφτούμε λίγο για αυτό το μυστήριο που λέγεται μουσική;
Τώρα θα μου πείτε γιατί μυστήριο; Επειδή νομίζω όλες οι τέχνες έχουν ένα μυστήριο. Όσο γι αυτό της μουσικής ειναι ότι αυτή υπάρχει παντού και συνεχώς χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα
να παίζεται από μουσικούς! Ειναι οι ήχοι της Φύσης, και του Κόσμου γενικότερα. Οι ήχοι που παράγονται από κάθε κίνηση που γίνεται πάνω στη γη και στο σύμπαν και που απασχόλησαν τους αρχαίους "παπούδες" μας ιδιαίτερα τον "δικό μου(!)" τον Πυθαγόρα τον Σάμιο!
Οχι δεν θα το βαρύνουμε άλλο φιλοσοφικά το θέμα! Μην ανησυχείτε!
Εμείς θα ρθούμε στα δικά μας, τα απλά, τα σημερινά τέλοσπάντων. Γιατί και εμείς σήμερα τη χρειαζόμαστε τη μουσική, και την μελετάμε, και μας συντροφεύει, και σε πολλούς τρελλούς από μας, είναι μέσα μας μέρα νύχτα! Αν προσπαθήσω,προσωπικά, να σκεφτώ πως θα ήμασταν χωρίς τη μουσική δε θά`βγαζα και πολύ...άκρη! Εχει γίνει με τους αιώνες τόσο απαράιτητη στον άνθρωπο που είναι κάτι σαν τα θρεπτικά συστατικά των τροφών μας. Συντροφιά μ`αυτή γλεντάμε, συγκινούμαστε, χαιρόμαστε, αγαπάμε. Η ποιότητα στην σύνθεση, εκτέλεση, ερμηνεία, μπορεί να μας φέρει μέχρι και σωματικά συμπτώματα όπως ανατριχίλα ("ψιχαλίζει η πέτσα μου"-!- λέμε στον τόπο μου για μουσικές συγκινήσεις!), κλάμα, αλλά και απογοήτευση, ένταση, θυμό. Μπορεί να έχει την σαγηνευτική μορφή του έρωτα αλλά και την..."ασχημόφατσα" της ερωτικής απογοήτευσης!!!
Είναι σε όλα μέσα κι από πουθενά δε λείπει! Από καμιά σχεδόν στιγμή της ζωής μας, προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική, και από καμιά κατάσταση. Και είναι φορές που έρχεται σαν καλή, πιστή φίλη και μας βρίσκει για να μας διασκεδάσει και να μας δώσει ενέργεια. Και άλλες φορές πάλι που πρέπει να πάμε εμείς να την αναζητήσουμε, να τη βρούμε, να μπούμε μέσα της και να προσπαθήσουμε να της πάρουμε τα μυστικά, τις μελωδίες, να αφουγκραστούμε και να ερμηνεύσουμε...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου