Εμείς η Γη και ο Ουρανός

Εφθασε η ώρα να εγκαινιάσουμε και την ενότητα για το Σύμπαν και θα ήθελα να ξεκινήσουμε με λίγα αποσπάσματα από τον πρόλογο του Ιωάννου Δ. Πασσά στον τόμο "Το Σύμπαν" της εγκυκλοπαίδειας του "Ηλίου" που έχει γλωσσική μεγαλοπρέπεια όμοια με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος:
"Από την εποχήν που ο άνθρωπος άρχισε να σκέπτεται και να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει, εντός τού μεγαλειώδους Σύμπαντος που τον περιέβαλε δύο συναισθήματα προφανώς τον διήγειρον και τον συνεκλόνιζον,ο απεριόριστος και μέγιστος θαυμασμός του πρός το αχανές και ασύλληπτον άπειρον και ο ασίγαστος φόβος του διά τα όσα συνέβαιναν με τα φυσικά φαινόμενα που έβλεπε γύρω του.Και την μεν ημέραν εθαύμαζε τον μεγαλοπρεπή, τον θείον Ήλιον,που έλουζε με το λαμπρόν φώς του την Γήν, την δε νύκτα τον μυστηριώδη έναστρον ουρανόν,με τα φωτεινά στίγματα που ήσαν καρφωμένα εις στον σκοτεινόν θόλον του,τα άστρα. Αδύνατον είναι να καθορισθεί χρονολογικώς από πότε ο άνθρωπος είχεν αρχίσει να παρατηρεί τας κινήσεις του Ηλίου, της Σελήνης και των άλλων φυσικών φαινομένων που προκαλούσαν το ενδιαφέρον του. Η ανατολή και η δύσις του Ηλίου, η ανατολή και η δύσις της Σελήνης, οι φλεγόμενοι μετεωρίται που διέσχιζον την νύκτα τον ουρανόν, η εμφάνισις και η εξαφάνισις των κομητών, αι καταιγίδες, τα χιόνια και οι παγετώνες, οι κεραυνοί, τα ηφαίστεια,και οι σεισμοί τον επροβλημάτιζον συνεχώς και ολίγον κατ`ολίγον,τον ηνάγκασαν να σκέπτεται και να ερευνά, άλλοτε διαπορών και άλλοτε τρέμων, από φόβον, τας αιτίας αυτών των φαινομένων".
Εμείς, αλήθεια, κάθε πότε στρέφουμε το κεφάλι προς τα πάνω για να αντικρύσουμε και να θαυμάσουμε την μόνη και ζωντανή πραγματικότητα που βρίσκεται στερεωμένη ακριβώς από πάνω μας; Τι νομίζουμε δηλαδή οτι η πραγματικότητα είναι όλες αυτές οι ηλίθιες ανάγκες που τεχνητά μέσα στους αιώνες έχουν επινοήσει οι λίγοι για να κρατάνε δέσμιους τους πολλούς; Αν απόψε ξαφνικά...σταματήσει η γη να κινείται και(ετσι) αύριο το πρωί δεν ανατείλλει ο Ήλιος, ποιά από όλες αυτές τις ανάγκες μας θα μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε; Πολλοί π.χ. μπορεί να το γνωρίζουμε αλλά πόσοι στ`αλήθεια το θυμόμαστε και το συνειδητοποιούμε οτι κάθε βράδυ αν κοιτάξουμε τον ουρανό στην ουσία ρίχνουμε μια...κλεφτή ματιά στο παρελθόν αφού πολλά από τα άστρα που βλέπουμε πλέον δεν υπάρχουν; Τι; θα με κατηγορήσετε ότι σκαλίζω τα υπαρξιακά μας;
Μπα! Μόνο λίγες αράδες ήθελα, για να εγκαινιάσουμε την ενότητα...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου