Ας μετρήσουμε το χρόνο


Προειδοποίηση : Αυστηρώς ακατάλληλο για όσους δεν θέλουν να χαλάσουν τη θετική τους ψυχολογία και το κέφι τους!

Πρόκειται για ένα δυσάρεστο θέμα που ούτως ή άλλως θα μας απασχολήσει τουλάχιστον όσο γράφω εγώ σ’ αυτό το χώρο, αλλά η αφορμή για το παρακάτω κείμενο μου δόθηκε όταν σήμερα λόγω ειδικών συνθηκών αναγκάστηκα να είμαι «βουτηγμένος» όλη μέρα στα λασπόνερα και κάποια στιγμή δυσανασχέτησα (λες και είμαι κανένας…φλώρος!)

Λοιπόν κάποιοι από εμάς σκέφτονται να αλλάξουν το πενταετίας αυτοκίνητο τους, γιατί δεν τους χωράει. Κάποιοι άλλοι να αγοράσουν σκάφος για να κάνουν κρουαζιέρα ,κάποιοι σκέφτονται να μετακομίσουν από υποβαθμισμένη περιοχή στην Κηφισιά π.χ για να μην του χαλάει το κοινωνικό προφίλ ,και κάποιοι απλά να φάνε άλλο φαγητό το βράδυ και ας έχει ακόμα από το μεσημέρι (εννοείται ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου).

Κανένας μας όμως δεν σκέφτεται ότι μέχρι να μαγειρέψει το νέο φαγητό (με μέσο χρόνο 30 λεπτά) θα έχουν πεθάνει 270 παιδάκια κάτω των 5 ετών από οξύ υποσιτισμό!!! Από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία της 16/10/2008 όπου η διευθύντρια των γιατρών χωρίς σύνορα στην Ελλάδα , Ρεβέκκα Παπαδοπούλου απαντά στην Ολυμπία Λιάτσου , διαβάζουμε:

«Πέντε εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Αιτία θανάτου: οξύς υποσιτισμος. Από την ίδια αρρώστια υποφέρουν 20 εκατομμύρια παιδιά ετησίως. 923.000.000 άνθρωποι το 2007 είχαν ελλιπή πρόσβαση σε κατάλληλη τροφή. 146.000.000 παιδιά (1 στα 4) κάτω των 5 ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι λιποβαρή, ενώ 60.000.000 παιδιά κάτω των 5 ετών παρουσιάζουν απίσχνανση, τρέφονται δηλαδή από τους ίδιους τους τους ιστούς».!!!!!!

«Ο υποσιτισμός ωστόσο δεν είναι το αποτέλεσμα έλλειψης τροφής. Είναι μια παθολογία που προκαλείται κυρίως από την έλλειψη βασικών θρεπτικών ουσιών». Οπότε «απαιτεί μια αντιμετώπιση που υπερβαίνει κατά πολύ την απλή επισιτιστική βοήθεια».

Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι τρομερά έτσι; Δεν έχω καμία διάθεση να φτιάξω ένα όμορφο κείμενο, καθώς ποια γλώσσα είναι ικανή να συγκινήσει περισσότερο από αυτά τα ίδια τα στοιχεία; Εκείνο μόνο που θέλω να εκφράσω ως προσωπική άποψη και θέση είναι ότι, μέχρι να εκλείψει αυτό το θλιβερό φαινόμενο δεν είναι ικανά να με ευαισθητοποιήσουν ούτε τα …αρκουδάκια, ούτε τα τιγράκια, οι χελώνες, οι φώκιες, και η όποια μείωση των πληθυσμών τους ( αλήθεια τι κύκλος εμπορίου έχει στηθεί γύρω από τα παραπάνω ζώα ως ιδιαίτερα …. «πιασάρικα» εμπορικώς, αφού δεν βλέπω και πολλούς οργανισμούς ή ανθρώπους να ενδιαφέρονται για την πορτοκαλί…κάμπιαπ.χ, το πρασινοκίτρινο σκουλήκι , ούτε καν για τη μέλισσα που τόσο συμβάλει στις πολλαπλασιαστικές διαδικασίες της φύσης!).

Και επιτέλους να τελειώσω αυτό που γράφω γιατί ήδη από την ώρα που άρχισα έχουν πεθάνει 378 παιδάκια….

Γεια σας.




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου