Μ`αυτά και μ`αυτά...

Κάποτε στη Σαντορίνη ο Γιώργης είχε έρωτα και νταλκά μεγάλο με τη Μαριγώ.
Κάθε μέρα λοιπόν πήγαινε στο εκκλησάκι του Αη Γιαννιού του αποκεφαλισθέντα και προσευχόταν και ρωτούσε τον άγιο αν τον αγαπάει η Μαριγώ του. Απάντηση φυσικά δεν έπαιρνε,αλλά κάτι πειραχτήρια, "διαόλου κάλτσες",τον πήρανε χαμπάρι και στα κρυφά τον άκουσαν τι μονολογούσε στην εκκλησιά.Του τη σκαρώνουνε λοιπόν μια μέρα και κατά το μεσημέρι καμμιά ώρα πριν πάει ο Γιώργης στην εκκλησιά πάνε οι θεομπαίχτες και κρύβονται μες στο ιερο! Αφου πέρασε λίγη ώρα να`σου κι ο Γιώργης. Αναψε το κερί του φίλησε τα εικονίσματα και μπροστα στην εικόνα τ`Αη Γιαννιού ικέτευσε με φωνή τρεμάμενη τον άγιο να του δώσει απάντηση:-Σε παρακαλώ Αη Γιάννη μου μ`αγαπάει η Μαριγώ;
-Οοοοοχι! Δεν σ`αγαπάει,ακούστηκε από μέσα ο άλλος!!!
Μπουρίνιασε ο Γιώργης άστραψε και βρόντηξε και αγριοκοιτώντας την εικόνα του αγίου ξεθύμανε: Τσ`αυταδά σου, τσ`αυταδά σου (μ`αυτά σου και μ`αυτά σου),σου κόψανε την τσεφαλή σου ! ! !

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου